การใช้ป้ายปัก

ป้ายที่มีชื่อเสียง เช่น ป้ายปักสวิส คิดเป็น 90% ของการใช้งานคำว่า "การปักแบบสวิส" ถูกนำมาใช้ที่นี่เนื่องจากในสวิตเซอร์แลนด์มีการปักผ้าถึงระดับสูงสุดและเป็นแหล่งกำเนิดของการปักด้วยเครื่องจักรดั้งเดิมชาวสวิสยังคงกระตือรือร้นในการเย็บปักถักร้อยตราสัญลักษณ์แบบปักเป็นที่นิยมในเครื่องแบบและชุดชั้นนอก เนื่องจากความทนทานเป็นหลักพวกเขามักจะปักบนผ้าฝ้ายเนื้อแข็งและเรยอนทวิลผู้คนมักจะทำให้โครงสร้างและสีของป้ายปักคงทนกว่าเครื่องแบบ

ตราสัญลักษณ์สวิสถูกปักไว้บนกระสวยและเครื่องจักรหลายหัว ซึ่งมีจำหน่ายในประเทศที่มีความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีในสหรัฐอเมริกา เทคโนโลยีการปักตราบนเครื่องจักรเหล่านี้มีความเข้มงวดมากนี่เป็นข้อพิสูจน์ว่ารัฐบาลหลายแห่งปล่อยให้โรงงานเย็บปักถักร้อยของอเมริกาปักเครื่องราชอิสริยาภรณ์สำหรับกองทัพของตน

คุณภาพของเครื่องราชอิสริยาภรณ์ที่ปักบนเครื่องกระสวยนั้นสูงที่สุดในสหรัฐอเมริกา น่าเสียดาย เนื่องจากเหตุผลทางเศรษฐกิจและการแข่งขัน ในไม่ช้าพวกเขาก็ถูกแทนที่ด้วยเครื่องหลายหัวเพื่อผลิตเครื่องราชอิสริยาภรณ์จักรปักหลายหัวโดยพื้นฐานแล้วก็คือชุดของจักรเย็บผ้า และเมื่อเริ่มใช้จักรกระสวยสำหรับการปักเป็นครั้งแรก จักรหลายหัวที่มีอยู่ก็ได้รับการปรับปรุงอย่างมากแรงดึงตึงขึ้น สะดึงเบาขึ้น และการปักมีความแม่นยำมากขึ้น โดยสามารถปักลายปักขนาดเล็กลงได้จำนวนมาก รวมถึงข้อความขนาดเล็กด้วยด้ายถักแน่นขึ้น การพิมพ์ใช้คอมพิวเตอร์ทั้งหมด และการปักก็แม่นยำยิ่งขึ้นด้วยวิธีนี้การลงทุนจึงน้อยลงและง่ายต่อการผลิตคำสั่งซื้อจำนวนน้อยนอกจากนี้เนื่องจากการควบคุมความตึงที่ดีทำให้งานปักมีการสูญเสียน้อยลง

ดูที่ทหารและคุณจะเห็นว่าเครื่องราชอิสริยาภรณ์ที่ปักบนใบปลิวนั้นยังไม่สามารถทำซ้ำในประเทศอื่นได้ในสหรัฐอเมริกา เครื่องจักรเหล่านี้อาจผลิตด้วยเครื่องจักรของสวิส เยอรมัน อิตาลี หรือญี่ปุ่น แต่การออกแบบที่พิมพ์และผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้ายนั้นผลิตโดยวิธีการของอเมริกาอย่างเคร่งครัด

มีผู้ผลิตป้ายกระสวยบิน 35 ราย ผู้ผลิตป้ายหลายหัวขนาดเล็กหลายสิบราย และผู้นำเข้าป้ายจำนวนมากในสหรัฐอเมริกาสิ่งที่พวกเขาขายเชื่อมโยงกับชีวิตของทุกคนผู้ซื้อป้ายปักส่วนใหญ่ไม่ค่อยทราบวิธีการทำ และความลับมักจะอยู่ในมือของผู้ผลิตที่เกี่ยวข้องในการผลิตเราหวังว่าผู้รู้จะสามารถให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับการออกแบบ การจัดวาง การปัก และการตกแต่งขั้นสุดท้ายของตรา

เครื่องราชอิสริยาภรณ์เป็นรูปแบบที่ทันสมัยของตราประจำตระกูล และเป็นเครื่องหมายแสดงอำนาจ ตำแหน่ง ตำแหน่ง หรือบริการตรานับร้อยถูกใช้ในหน่วยกองทัพบก กองทัพเรือ และกองทัพอากาศสหรัฐฯ รวมทั้งในหน่วยศุลกากรผ้าคาดไหล่ของทหารแสดงถึงลักษณะการรับใช้และยศเฉพาะ รวมถึงทักษะ ฯลฯ

ตรานี้เป็นรูปแบบย่อ มักพบบนเสื้อของผู้เล่นฟุตบอล ในที่ประชุมของสโมสรในท้องถิ่น และในมหาวิทยาลัยตราที่พวกเขาสวมใส่บ่งบอกว่าเขาเป็นสมาชิกของสมาคมใดและตำแหน่งของเขาในนั้นป้ายสามารถประดับที่แขนเสื้อ ไหล่ ปกเสื้อ ปกแหลม ด้านหลังของเสื้อเชิ้ตและแจ็คเก็ต หมวก และกระเป๋าหน้าอก ฯลฯ

ป้ายสามารถทำจากโลหะ ผ้า (ทอและปัก) หรือแม้แต่พลาสติกสามมิติหลากสีสันกองทัพแต่ละสาขาใช้เครื่องราชอิสริยาภรณ์ที่แตกต่างกันเพื่อระบุตัวตนที่แตกต่างกัน และกองทัพบกและกองทัพเรือก็มีระบบเครื่องราชอิสริยาภรณ์ของตนเองป้ายเชิงพาณิชย์อาจสะท้อนถึงสไตล์การออกแบบ ปรัชญา และตัวอักษรที่บ่งบอกถึงผลิตภัณฑ์และบริการของพวกเขาใช้เป็นรางวัลเพื่อยกย่องพนักงาน ฯลฯ

ทำไมคนถึงให้ความสำคัญกับการติดป้าย?ทำไมแต่ละป้ายถึงมีเอกลักษณ์ของตัวเอง?เพราะมันช่วยในการระบุตัวตน เป็นวิธีสร้างและรักษาระเบียบวินัย และเป็นสัญลักษณ์แห่งความภาคภูมิใจเห็นได้ชัดว่าตราที่สวมบนเครื่องแบบทำให้การระบุตัวตนและตำแหน่งที่เกี่ยวข้องกับองค์กรเป็นเรื่องง่ายแน่นอนว่ามีวิธีที่ง่ายกว่าและง่ายกว่าในการระบุตัวตน เช่น "PW" ที่ด้านหลังของอาชญากรสงคราม แต่คงไม่สวยงามและมีสีเลือดฝาดเท่ากับตรา

ตรายังเป็นสัญลักษณ์ของมิตรภาพและความกระตือรือร้น และเป็นที่มาของความเคารพตนเอง ความมั่นใจในตนเอง การอุทิศตน และความรักชาติ

ในช่วงสงครามประกาศอิสรภาพของอเมริกา จอร์จ วอชิงตันออกคำสั่งดังต่อไปนี้ วอชิงตันออกคำสั่งดังต่อไปนี้: เนื่องจากกองทัพไม่มีเครื่องแบบ ซึ่งทำให้เกิดปัญหามากมายเป็นครั้งคราว และเราไม่สามารถระบุตัวเจ้าหน้าที่ที่ปฏิบัติงานได้เป็นการส่วนตัว เราควรจัดหาสิ่งที่มีสัญญาณชัดเจนทันทีตัวอย่างเช่น หมวกของผู้บังคับการในสนามควรมีตราหมวกสีแดงหรือสีชมพู ผู้พันเป็นสีเหลืองหรือสีเหลืองอ่อน และผู้หมวดเป็นสีเขียวสิ่งเหล่านี้จะต้องได้รับการปันส่วนตามนั้นและนายสิบให้โดดเด่นด้วยแพรแถบไหล่หรือแถบผ้าสีแดงเย็บที่ไหล่ขวา และสิบโทด้วยแถบสีเขียววอชิงตันออกคำสั่งต่อไปนี้เพื่อป้องกันความผิดพลาดในการระบุตัวตน: นายพลและผู้ช่วยต้องแยกแยะในลักษณะต่อไปนี้: ผู้บัญชาการทหารสูงสุดต้องติดริบบิ้นสีฟ้าอ่อนตรงกลางเสื้อคลุมและเสื้อชั้นใน นายพลจัตวาติดริบบิ้นสีชมพูใน ลักษณะเดียวกันและผู้ช่วยติดริบบิ้นสีเขียวหลังจากออกคำสั่งนี้ วอชิงตันสั่งให้นายพลใหญ่ติดริบบิ้นสีม่วงกว้างที่แขนเสื้อเพื่อแยกเขาออกจากนายพลจัตวา

คำสั่งเดิมเป็นจุดเริ่มต้นของเครื่องราชอิสริยาภรณ์ที่เป็นสัญลักษณ์ประจำตัวบนเครื่องแบบของทหารในกองทัพเครื่องราชอิสริยาภรณ์ทางทหารได้รับการพัฒนาอย่างต่อเนื่องเพื่อรับใช้กองทัพเป็นภาพประกอบของสงครามในทะเลและบนบก และเป็นภาพสะท้อนความสำเร็จของสงครามทางวิทยาศาสตร์สมัยใหม่เครื่องราชอิสริยาภรณ์เชิงพาณิชย์ไม่แตกต่างกัน

เดิมทีเครื่องราชอิสริยาภรณ์เกิดจากการใช้สักหลาดกับวัสดุพื้นหลัง ปัจจุบันส่วนใหญ่เป็นงานปักซึ่งคล้ายกับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ที่ใช้ในสงครามกลางเมืองและสงครามสเปนอเมริกา

แพทช์ไหล่แบบปักชุดแรกออกให้แก่กองพลที่ 81 ในปี 2461 และในไม่ช้าทหารทั้งหมดก็นำเครื่องราชอิสริยาภรณ์ที่คล้ายกันไปใช้ระหว่างการรุกรานแอฟริกาเหนือในสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐฯ สั่งให้ทหารสหรัฐฯ ทุกคนสวมปลอกแขนหรือหมวกนิรภัยที่มีลวดลายธงชาติอเมริกันเพื่อระบุสถานะของตนในฐานะทหารอเมริกันเครื่องราชอิสริยาภรณ์นี้ไม่เพียงแต่ช่วยระบุและสร้างแรงบันดาลใจให้กับความภาคภูมิใจเท่านั้น แต่ยังทำหน้าที่เป็นวิธีการสร้างและรักษาสำนึกในระเบียบวินัยอีกด้วยจำอัศวินในยุคกลางได้ไหม?พวกเขาเพิ่มส่วนท้าย (เช่น ขนนก) ลงบนโล่เพื่อแยกความแตกต่าง และพวกมันคือบรรพบุรุษของทหารสมัยใหม่และเครื่องราชอิสริยาภรณ์ของเขา

มักใช้ดอกคาร์เนชั่นสีขาวเพื่อระบุว่ามีคนรออยู่ที่สนามบิน และเช่นเดียวกันกับตราสัญลักษณ์

ตั้งแต่ต้นทศวรรษ 1970 ธงชาติอเมริกันเป็นหนึ่งในเครื่องราชอิสริยาภรณ์รูปแบบหนึ่งที่ได้รับความนิยมมากที่สุด มีสีสันและโดดเด่น นักการเมืองจำนวนนับไม่ถ้วนสวมใส่ และเป็นสัญลักษณ์ของความภาคภูมิใจของชาวอเมริกัน

ธงชาติอเมริกันถูกใช้เป็นสัญลักษณ์แห่งความภาคภูมิใจของชาวอเมริกันในทุกขั้นตอนของปฏิบัติการของอเมริกา เช่น การป้องกันทะเลทราย พายุทะเลทราย และความสงบในทะเลทราย ไม่ว่าจะบนแผ่นดินอเมริกาหรือในซาอุดีอาระเบียริบบิ้นสีเหลืองและเครื่องประดับเกี่ยวกับความรักชาติอื่นๆ เต็มไปด้วยการโอบกอด ความหมายเชิงสนับสนุน ซึ่งแสดงโดยเครื่องราชอิสริยาภรณ์ที่ปักไว้ และส่วนใหญ่จะสวมใส่บนเสื้อผ้าชั้นนอก

ตำรวจและเจ้าหน้าที่ดับเพลิงยังใช้สัญลักษณ์ธงเพื่อแสดงตนว่าเป็นผู้ปกป้องหลักนิติธรรมยังเป็นที่นิยมอย่างแพร่หลายในส่วนอื่น ๆ ของโลก และมีความหมายต่าง ๆ ตลอดจนสื่อถึงอิสรภาพและวิถีชีวิตที่หลายคนใฝ่ฝัน