วัฒนธรรมการเย็บปักถักร้อย

มีเพียงชิ้นเดียวของงานปักจากราชวงศ์หยวนในพิพิธภัณฑ์พระราชวังแห่งชาติในไทเป และยังคงเป็นมรดกตกทอดของราชวงศ์ซ่งกองที่หยวนใช้นั้นค่อนข้างหยาบ และฝีเข็มก็ไม่หนาแน่นเท่าของราชวงศ์ซ่งผู้ปกครองของราชวงศ์หยวนเชื่อในลัทธิลามะ และงานปักไม่เพียงแต่ใช้ในการประดับเครื่องแต่งกายเท่านั้น แต่ยังใช้สำหรับการผลิตพระพุทธรูป คัมภีร์พระสูตร ธง และหมวกพระสงฆ์อีกด้วย

มันเป็นตัวแทนของราชวงศ์หยวน "รูปปั้นวัชระหนาแน่นปัก" ที่เก็บรักษาไว้ในพระราชวังโปตาลาในทิเบตซึ่งมีรูปแบบการตกแต่งที่แข็งแกร่งงานเย็บปักถักร้อยที่ขุดพบจากหลุมฝังศพของ Li Yu'an ในราชวงศ์หยวนในมณฑลซานตงพบว่าทำโดยใช้สีแดงเข้มนอกเหนือจากการเย็บแบบต่างๆเป็นงานปักรูปดอกบ๊วยบนกระโปรง ส่วนกลีบปักโดยเพิ่มไหมและงานปักซึ่งเป็นสามมิติ

กระบวนการย้อมผ้าและทอผ้าของราชวงศ์หมิงได้รับการพัฒนาขึ้นในช่วงซวนเต๋อการปักที่ล้ำสมัยที่สุดของราชวงศ์หมิงคือการปักด้วยด้ายโรยการปักทำด้วยด้ายบิดเกลียวคู่โดยนับตามรูเส้นด้ายของเส้นด้ายรูสี่เหลี่ยม ด้วยลวดลายเรขาคณิตหรือด้วยดอกหลักของกอง

ในสมัยราชวงศ์ชิง งานปักส่วนใหญ่สำหรับราชสำนักวาดโดยจิตรกรของ Ruyi Hall of the Palace Office ซึ่งได้รับการอนุมัติแล้วส่งไปยังโรงงานเย็บปักถักร้อยสามแห่งภายใต้เขตอำนาจของ Jiangnan Weaving ซึ่งการปักทำขึ้นตาม รูปแบบนอกจากงานปักในราชสำนักแล้ว ยังมีงานปักท้องถิ่นอีกมากมาย เช่น งานปัก Lu, งานปักกวางตุ้ง, งานปักหูหนาน, งานปักปักกิ่ง, งานปัก Su และงานปัก Shu ซึ่งแต่ละงานมีลักษณะเฉพาะของท้องถิ่นSu, Shu, Yue และ Xiang ภายหลังถูกเรียกว่า "สี่งานปักที่มีชื่อเสียง" ซึ่งงานปักของ Su มีชื่อเสียงที่สุด

ในช่วงรุ่งเรืองของงานปัก Su มีการเย็บแบบต่างๆ มากมาย งานปักละเอียด และการจับคู่สีที่ชาญฉลาดลายส่วนใหญ่ทำขึ้นเพื่อเฉลิมฉลอง อายุยืนยาว และโชคลาภ โดยเฉพาะลายดอกและนกซึ่งเป็นที่นิยมมาก และนักปักที่มีชื่อเสียงก็ออกมาทีละตัวๆ

ในช่วงปลายราชวงศ์ชิงและยุคสาธารณรัฐตอนต้น เมื่อการเรียนรู้แบบตะวันตกเริ่มแพร่หลายในฝั่งตะวันออก ผลงานนวัตกรรมการเย็บปักถักร้อยของซูโจวก็ถือกำเนิดขึ้นในช่วงสมัยกวงซวี่ เสิ่นหยุนจือ ภรรยาของหยูจือ มีชื่อเสียงในซูโจวจากทักษะการเย็บปักถักร้อยที่ยอดเยี่ยมของเธอเมื่ออายุได้ 30 ปี เธอได้ปักภาพ "Eight Immortals Celebrating Longevity" แปดภาพเพื่อฉลองวันประสูติปีที่ 70 ของอัครมเหสี Cixi และได้รับตัวอักษร "Fu" และ "Shou"

Shen ปักด้วยวิธีการเดิมด้วยแนวคิดใหม่ แสดงแสงและสี และใช้ความสมจริง และแสดงลักษณะของภาพวาดตะวันตกจำลอง Xiao Shen ในการเย็บปักถักร้อย สร้าง "งานปักจำลอง" หรือ "งานปักศิลปะ" ด้วยฝีเข็มที่หลากหลายและสาม มิติความรู้สึก

ปัจจุบันงานฝีมืออันประณีตนี้ได้แพร่หลายไปยังต่างประเทศและกลายเป็นทิวทัศน์ที่สวยงามในเวทีระดับนานาชาติเมื่อทักษะดั้งเดิมถูกนำมาใช้ในด้านแฟชั่น ทักษะเหล่านั้นจะผลิบานอย่างแปลกประหลาดแสดงให้เห็นถึงเสน่ห์อันโดดเด่นของวัฒนธรรมประจำชาติ

ปัจจุบันผ้าปักจีนมีอยู่เกือบทั่วประเทศงานปักซูโจว งานปักหูหนานหูหนาน งานปักเสฉวนซู และงานปักกวางตุ้งกวางตุ้ง ขึ้นชื่อว่าเป็นสี่งานปักที่มีชื่อเสียงของจีนงานปักผ้าที่พัฒนามาจนถึงปัจจุบันเป็นงานที่มีฝีมือประณีตและซับซ้อน